Uzunca bir melankolik travma sonrasındaki serzenişli ve yoğun dönemin bitimi ile blog camiasında bir gezintiye çıkmıştım ki, takip ettiğim bloglardan biri, bir konuya değinmiş ki bende o konuyla ilgili üj*bej kelam etmeliyim diyerek laptopumu kucağıma alarak rahatsız yazma pozisyonuna büründüm.
İlham kaynagı blog.
Bir bilgisayar düşünün ki siz tuşlara basıp parmaklarınızı yormak zahmetinde bulunmadan o sizin yerinize söylediklerinizi yazsın, arada şu kelimeyi sil dediğinizde silsin falan.
Tam o esnada aklınıza başka bir şey gelsin onu söylerken aklınız karışsın tüm pencereler birbirine girsin, pc ne yapacağını şaşırıp hard diski yaksın. Bu da "teknoloji tramvası" adı ile vizyonda yerini alırdı herhalde..
Sonradan da her zaman daha çoğunu isteyen bizler düşünerek işlem yapan pcleri keşfederiz, oo o zamanki yaratıcılığı düşünemiyorum. Bir hayal etmeye çalışalım.
Bir mimar, pc gözlüğünü takar, başlar düşünmeye, Bir ev düşünüyorum, duvarları böyle olsun kapıları böyle, o esnada msnden ve tweetten, arkadaşlarına msjlar gönderir, sonra işine devam eder, düşünür çünkü çok düşüncelidir. Adamın işi bu...! Bir bakmışsınız siz sadece düşünmüşsünüz ve asıl işi pc yapmış o durumdan sonra olacak şey de şu doyumsuz insanoğlu için, düşünebilen bilgisayarlar üretmek. Matrix e gömülür gideriz, Yada çok eski bir film vardı "Sarah o Conner"... :) Düşünen evrim geçirmiş bilgisayarların teknolojik savaşları.... (isim özürlü olmama rağmen bu ismi unutmadığıma şaşırmış durumda olduğumu da inkar edemeyeceğim).
Sonra zamanla sıradışı atraksiyonlara dalıp olayı abartırız...
Düşünüyoruz öyleyse varız, düşünmeyi bırakma çabamızı anlamış olmasamda şu an var olmaya çalıştığım için mutluyum ;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder